If you’ve been reading this series of entries, you should be getting a lot better at this stuff. I’m not going to give you the vocab for a few of the words that have appeared numerous times in previous entries. Pay attention to the usage of พอ here. When it’s at the beginning of the sentence it does not mean “enough.” It means “when/after/as soon as.”
Reader: Gdoc
1 กุมภาพันธ์ 2556
หลังจากที่เมื่อคืน ที่ได้เลี้ยงฉลองวันเกิดตัวเอง ฉันได้ตื่นนอนตอน 10 โมง วันนี้เป็นวันหยุด ไม่มีเรียน ฉันได้โทรศัพท์ไปหาเพื่อนคนหนึ่ง ชื่อ ไมเคิล ซึ่งเขาเป็นคนอเมริกา พึ่งมาเที่ยวเมืองไทย ฉันได้ชวนไมเคิลไปเที่ยวที่ฟาร์มงูแม่สา อยู่ที่อำเภอแม่ริม ซึ่งห่างจากตัวเมืองเชียงใหม่ประมาณ 20 กิโลเมตร
เราได้นัดเจอกันตอน 12:30 น.หลังจากนั้นก็ขับรถมุ่งหน้าไปยังฟาร์มงู เราได้ซื้อบัตรเข้าชม คนละ 200 บาท ซึ่งภายในบริเวณฟาร์มงู ก็มีบริเวณให้เดินเล่น และมีสัตว์อื่นๆ นอกเหนือจากงูอีกมากมาย เช่น กระต่าย นกยูง นกอินทรี ลิง พังพอน และสัตว์อื่นๆ อีกมากมาย
พอเราเดินดูสัตว์บริเวณรอบๆ ได้สักพัก ก็มีเสียงเจ้าหน้าที่ตะโกนบอกว่า จะมีการแสดงเริ่มขึ้นแล้ว ซึ่งการแสดงนั้นก็จะโชว์ความสามารถระหว่างคนกับงู ระหว่างชมการแสดงฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เพราะฉันนั่งแถวหน้าสุดของการชมการแสดง
พอการแสดงจบก็มีเสียงปรบมือจากนักท่องเที่ยว หลังจากนั้นเราก็รู้สึกหิวข้าว จึงได้พากันไปทานข้าวที่ฟาร์มกล้วยไม้ ซึ่งไม่ไกลจากบริเวณฟาร์มงู เราได้ซื้อบัตรเข้าชมคนละ 100 บาท หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็ติดเข็มกลัดดอกกล้วยไม้ให้
ที่นี่มีดอกกล้วยไม้หลากหลายสายพันธุ์มาก ระหว่างทางเดินเข้าไปยังจุดขายอาหาร ก็จะมีจุดขายของที่ระลึกสำหรับนักท่องเที่ยว และมีบ่อปลาขนาดใหญ่ ปลาที่นี่ตัวใหญ่มาก
พอเข้ามาถึงจุดขายอาหาร ฉันได้สั่งข้าวพัดกระเพราหมู และน้ำพริกอ่อง ส่วนเพื่อนฉันได้สั่ง ต้มยำปลาทับทิม หลังจานทานข้าวเสร็จ เราได้เดินชมดูกล้วยไม้ สวยงามมาก
4 โมงเย็น เราก็ได้เดินทางกลับมายังตัวเมืองเชียงใหม่ และได้แยกย้ายกันกับบ้าน
