language learning Archives - Page 2 of 6 - Learn Thai from a White Guy

Get Your Spike On

Some genius has created something that has loads of potential.

Basically, I am completely sold on the fact that audio SRS cards are soooo much more effective than reading alone. The problem has been getting audio for the sentences you want. Our native speaker friends don’t always want to sit around recording loads of sentences for us. I usually cut up things using Audacity and have the text on the back of the card.

Anyways, Rhinospike is a site where users can submit text to be recorded and others in the community record it. I’ve put up the 2 pages form the Wimpy Kid book that I typed up and broke down in the hopes that I’d get a good reading of it. I was a bit disappointed with the results, but that doesn’t stop me from realizing the potential of this tool. As the recordings are made by error-prone humans, quality will vary, but it is still worth looking into.

I’ve been getting a lot of emails lately about people wanting to study with me. I am not in CM at the moment. I have come to Korea for 6 weeks to improve my Korean. It’s slow going, but I think a video of my busted Korean will be happening very soon.

Dune + Thai Reading Skills

So in a recent (2009!) post I posted a brief excerpt from a book I’m reading at the moment.  I was hoping somebody had read the book or seen the movie and remembered one of the more famous lines, but perhaps not.

Getting the book was a bit of a hassle.  Not for me, but for my student, Boo, who is often roped into being my speaker for the Language Space vids.  You can hear about some of the adventure in this vid.  As it turns out, there were only 2 sets (sold as a trilogy) left in Thailand.  Now there is only 1.

Anyways, I often look through the wikis of stuff that I like or used to like so I thought I’d break down the really short wiki on Dune in Thai because there is some great SRS stuff inside if you ever end up digging into this kind of stuff.

Remember, it is only hard because you have no experience doing it.  You can study for 10 years and it will still be hard.  The only way it will get easier is if you actually start doing it.  I’m not just referring to language here.  You only suck at something because you haven’t put in enough time yet.   Don’t let the nonsense that comes out of other people’s mouths affect how you think about yourself and what you are (in)capable of.  Everything gets easier with practice.  Don’t wait for the right time or the right setup.  Just get started now.  Figure out how to make it better along the way.  Just do something and stop whining.   You certainly can’t get worse by doing it.

I expect it to take me at least a year to finish the Dune trilogy in Thai.  Thai is pretty low-priority for me these days, but I keep plugging away to keep the new words coming in.  I’ll sit down 2-4 times a week and set a min time limit.  Usually 15 minutes.  Then I just read.  There are always words I don’t know, but I know whats going on in the story.  It tends to be the more artsy descriptive language that I end up guessing with.  I allow myself to write down 1-2 words/page that I may want to look up later, but only if a word really jumps out at me.    After 15 min is up, if I feel bored, tired or whatever I stop then and move on to something else.  If I am into what is going on in the story and want to keep going, I give myself another 15 min.  Its rare that I get past 30 min in one sitting.  The Thai version is nearly 700 pages and I think I’m in the 70s at the moment.   The thing that keeps me going is that I want to read the story and my Thai reading ability is passable enough that I can do this.  But I also know that by the time I am halfway through the book, I will be used to the style of writing, have a better idea what a lot of those funny descriptive words mean making the whole process worth it.  It will get easier and more fun.  The first book will take the longest for sure.

*I eventually finished all 3 books from the first 3 Dune books by Frank Herbert (Thai translation) and it took just a few months of trying to read at least 15min/day.  It was slow going at first, but once I got used to the style and some of the new Thai vocabulary, it got easier (but still not easy!).

Want to learn how to read and speak Thai?  Check out my full program here.

http://th.wikipedia.org/wiki/ดูน_(นวนิยาย)

ดูน (อังกฤษDune) เป็นนิยายวิทยาศาสตร์โดยแฟรงค์ เฮอร์เบิร์ต ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1965 จำหน่ายได้มากกว่า 12 ล้านเล่มทั่วโลก [1] ได้รับรางวัลเนบิวลาประจำปี ค.ศ. 1965

ดูนมีเนื้อหาเกี่ยวกับโลกอนาคต กล่าวถึงการดำรงอยู่ของมนุษย์ วิวัฒนาการ สังคมวิทยา นิเวศน์วิทยา โดยอ้างอิงถึงเรื่องศาสนา การเมือง และอำนาจ ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในสองวรรณกรรมวิทยาศาสตร์ที่ดีที่สุดในโลก เทียบเท่ากับ เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ของเจ. อาร์. อาร์. โทลคีน [2] (จากการสำรวจเมื่อปี 1975)

นิยายวิทยาศาสตร์ Sci-Fi

ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ ค.ศ. 1965 – first printed in 1965

จำหน่ายได้มากกว่า 12 ล้านเล่ม sold more than 12 million copies

ทั่วโลก worldwide

ได้รับรางวัลเนบิวลาประจำปี ค.ศ. 1965 –  received the annual Nebula award in 1965

เนื้อหา –  content

เกี่ยวกับ – about; concerning

โลกอนาคต – a future  world

กล่าวถึง – telling of; talking about

การดำรงอยู่ของ – the exsistence of..

มนุษย์ – human

วิวัฒนาการ – evolution

สังคมวิทยา – sociology

นิเวศน์วิทยา – ecology

ศาสนา – religion

การเมือง – politics

อำนาจ – power

ได้รับการยกย่อง – received praise..

หนึ่งในสอง – 1 of 2

วรรณกรรมวิทยาศาสตร์ – sci-fi

ที่ดีที่สุดในโลก – best in the world

เทียบเท่ากับ – compared with

Ramblings and/or Advice

I’m always frustrated about lack of resources,  access to native speakers and other obstacles that I meet while studying all of these languages.  This is why I am making these videos.  I can’t wait around for somebody else to do it.

The other day during a Burmese filming session, a person mentioned that they had told a friend about Language Space (a group I created as a listening exercise for languages which later turned into me filming talks in different languages) and they were planning on going until someone else told them something like “Don’t bother, you won’t understand anything because you are still a beginner.”    This is a huge problem for many people. People have a tendency to hear silliness like that and then internalize it.   Because these ideas have been internalized, these same people are likely to be defensive about it so I’ve learned that there isn’t any point in arguing with them, however I like to at least ask them to elaborate on where they got the idea, if they actually have any personal experience with it and generally just try and get them to think a bit more about it.  Its better if they discover the silliness on their own.

Why is it that people think that they need to study up to a certain level before they do things in a language?  The only way to be able to read a newspaper, watch movies or read books in another language is to read the newspapaer, watch movies and read books in that language!

The only way to get better at listening, is to listen.  Sure it helps loads of the material is at least partially comprehensible and I’d always recommend trying to find material that you are already interested in, but what it comes down to is that you need to hear thousands of hours of the language before you can begin to achieve a real level of competence so starting immediately isn’t a bad idea.  As you get better it will be easier to find material that is suitable (enjoyable!) for you.  Don’t just go study for 2 or 10 years and complain that you studied for x years and still suck – go and do something about it!

Stop measuring learning in terms of years.   The years you spend thinking about studying something are irrelevant.  What matters is the hours you put into it and how you spend that time.  Keep a daily log for a month of all time spent studying/listening/reading and at the end of the month it will become very clear why you aren’t getting any better.

This is not a Diary

Excerpt from เด็กไม่เอาถ่าน  

วันอังคาร

ก่อนอื่นฉันขอบอกให้ชัดๆ ไปเลยว่า

นี่เป็นบันทึกประจำวัน   

ไม่ใช่ไดอารี่ ถึงบนหน้าปกมันจะเขียนไว้ว่าอย่างนั้นก็เถอะ

เมื่อตอนที่แม่ออกไปซื้อมันมาน่ะ

ฉันก็ ย้ำนัก ย้ำหนา แล้วว่าอย่าเอาเล่มที่เขียนว่า “ไดอารี่” มา   

คิดดูสิ ถ้าเกิดมีเจ้าโง่ที่ไหนมาเห็นฉันถือสมุดเล่มนี้เดินไปเดินมา

แล้วเข้าใจผิดละก็

แล้วก็อีกอย่างนะ

ต้องบอกให้เคลียร์ๆ กันตรงนี้เลยว่า

นี่เป็นความคิดของแม่ ไม่ใช่ความคิดฉัน   

แล้วถ้าแม่คิดว่าฉันจะเขียน “ความรู้สึก”  ของฉัน

หรืออะไร ทำนองนั้นลงในนี้ละก็ แสดงว่าแม่เพี้ยนไปแล้ว 

เพราะฉะนั้น อย่ามาหวังซะให้ยากว่าฉันจะ เขียนว่า  

“ไดอารี่ที่รัก” อย่างนั้น “ไดอารี่ที่รัก”  อย่างนี้  

เหตุผลเดียวจริงๆ ที่ฉันยอมเขียนก็คือ

ฉันเกิดคิดได้ว่า อีกหน่อยพอฉันรวยและมีชื่อเสียงแล้วนะ

ฉันก็จะได้ไม่ต้องมาคอยตอบคำงี่เง่าทั้งวันไงละ

Reporter A – “เกรกอรี่! ช่วยเล่าเรื่องสมัยเด็กใ้ห้เราฟังหน่อย!”

Reporter B – “วุ้ย คุณนี่ ทั้งหล่อทั้งฉลาดมาตั้งแต่เกิดเลยเหรอค้า”

Greg – “เิอ้านี่บันทึกประจำวันของผมเอาไปอ่านซะ”

สมุดเล่มนี้จะช่วยได้มากเลย ****************************************************************************

วันอังคาร

ก่อนอื่นฉันขอบอกให้ชัดๆ ไปเลยว่า – first off, I want to make it very clear that  

 

นี่เป็นบันทึกประจำวัน – this is a journal 

 

ไม่ใช่ไดอารี่  – not a diary

 

ถึงบนหน้าปกมันจะเขียนไว้ว่า as for the cover saying  

 

อย่างนั้น that (diary)

 

 ก็เถิะ – whatever (I don’t care, it doesn’t matter)

 

เมื่อตอนที่ – When 

 

แม่ออกไปซื้อมันมาน่ะ – my mom went out to go buy it  

 

ฉันก็ ย้ำนัก ย้าหนา แล้วว่า – I told her a million times..

 

อย่าเอาเล่มที่เขียนว่า “ไดอารี่” มา – not to come back with a book that said diary (on the cover)

 

 

คิดดูสิ I mean, think about it..

 

ถ้าเกิด what if

 

มีเจ้าโง่ที่ไหนมาเห็นฉัน some idiot came along and

 

ถือสมุดเล่มนี้เดินไปเดินมา – saw me walking around carrying this book (that says diary on the cover)

 

แล้วเข้าใจผิดละก็ – and misunderstands?

 

แล้วก็อีกอย่างนะ – And another thing..

 

ต้องบอกให้เคลียร์ๆ กันตรงนี้เลยว่า – that needs to be said (made clear, pointed out)

 

นี่เป็นความคิดของแม่ – This was my mother’s idea.

 

 ไม่ใช่ความคิดฉัน – Not mine.

 

 

แล้วถ้าแม่คิดว่า – If my mom thinks that..

 

ฉันจะเขียน “ความรู้สึก”  ของฉัน – I’m going to write about my ‘feelings’..

 

หรืออะไร  ทำนองนั้น – or any other gushing nonsense

 

ลงในนี้ละก็ – in this book, well.. 

 

แสดงว่า – then it shows that

 

แม่เพี้ยนไปแล้ว – my mother has gone mad

 

เพราะฉะนั้น  s

อย่ามาหวังซะ  ให้ยากว่าฉันจะ – don’t get your hopes up/expect to see me 

 เขียนว่า  “ไดอารี่ที่รัก”  – writing ‘dear diary’ this

อย่างนั้น “ไดอารี่ที่รัก”  อย่างนี้ – or ‘dear diary’ that

 

 

เหตุผลเดียวจริงๆ – And the main reason… 

 

ที่ฉันยอมเขียนก็คือ – I’ve agreed to write this is .. 

 

ฉันเกิดคิดได้ว่า -I realized that 

 

อีกหน่อยพอฉันรวย – before long I will be rich

 

และมีชื่อเสียงแล้วนะ – and famous..

 

ฉันก็จะได้ไม่ต้อง – I won’t have to 

 

มาคอยตอบคำงี่เง่าวันไงละ – wait around answering stupid questions 

 

Reporter A – “เกรกอรี่! ช่วยเล่าเรืองสมัยเด็กใ้ห้เราฟังหน่อย!”

 – Gregory ! Please tell us all about your childhood!

 

Reporter B – “วุ้ย คุณนี่ ทั้งหล่อทั้งฉลาดมาตั้งแต่เกิดเลยเหรอค้า”

-Oooh, have you always been this handsome and clever?

 

Greg – “เิอ้านี่บันทึกประจำวันของผมเอาไปอ่านซะ”

-Here, just go read my journal.

 

สมุดเล่มนี้จะช่วยได้มากเลย – See, this book will be a big help.  

 

 

 

I’ve got Cooties

I picked it up while I was in Bangkok for a week.  I wasn’t searching particularly for this one, but I’m pleased with it.   Ok, so its a book. 

The book is called “ไดอารี่ ของ เด็ก ไม่เอาถ่าน.”  Its a translation from an English book.

Anyways, here is the excerpt that I saw while skimming through that led me to plunk down a whopping 245 baht for this book.

A few words to help you out:

 

  • พละ                P.E. Class
  • สนาม บาส      Basketball court
  • เป็นตามคาด    as expected
  • หล่น                to fall off 
  • มีราขึ้น / ขึ้นรา  to be moldy
  • ขยะแขยง       disgusting
  • อุตรี                strange
  • หมอนี่            this kid/guy
  • วิธี                 way; method
  • ป้องกัน          protect
  • ไขว้นิ้ว          cross fingers

เสนียด = cooties  *Really the word means something more like a curse or bad mojo or something, but thats how they translated and it works for me.

 

วันพุธ 

วันนี้เรามีวิชาพละ พอฉันออกมาข้างนอกได้ ก็รีบไปดูที่ สนามบาส ก่อนเลย อยากจะดูซิว่า แผ่นชีส ยังอยู่ที่นั่นรึเปล่า แล้วก็เป็นตามคาด มันยังอยู่

แผ่ชีส นี่อยู่ที่สนามมา ตั้งแต่เทอมก่อนโน่น มันคง หล่นมาจากแซนด์วิช ของใครสักคน หลังจากนั้นไม่กี่วันแผ่นชีสก็เริ่มมีราขึ้น ดูน่าขยะแขยง ก็เลยไม่มีใครเล่นบาสที่สนามนั่นเลย ถึงจะเป็นสนามเดียวที่ห่วงมีตาข่ายก็เหอะ 

แล้ววันนึงก็ดันมีคนอุตริเอานี้วไปจิ้มชีส เจ้าหมอนี่ชื่อ ดาร์เรน วอลช์ และนั่นเป็นจุดเริ่มของไอ้สิ่งที่เรียกกันว่าเสนียดชิส มันก็เหมือนกับเสนียดทั่วไปนั่นแหละ ถ้าโดนเสนียดชีสแล้วก็ต้องมีเสนียดติดไปตลอดจนกว่าจะส่งต่อใ้ห้คนอื่น

วิธีเดียวที่จะป้องกันตัวไม่ให้ติดเสนียดคือต้องไขว้นี้วเอาไว้ แต่แหม ใครจะไปไขว้ินิ้วอยู่ได้ทั้งวี่ทั้งวันล่ะ มันก็ต้องมีลืมกันบ้าง ฉันก็เลยเอาเทปกาวพันนิ้วให้มันไขว้กันไวัตลอดเวลาซะเลย มันทำให้ฉันได้เกรด D ในวิชาคัดลายมือก็จริง แต่ก็คุ้มแหละน่ะ

มีเด็กคนนึงชื่อ เอ๊บ ฮอลล์ถูกเสนียดชีสในเมษายน ไม่มีใครเข้าใกล้หมอนั่นตลอดทั้งปี ฤดูร้อนปีนี้เอ๊บย้ายไปอยู่แคลิฟอร์เนียและเอาเสนียดชีสติดตัวไปด้วย

ฉันหวังว่าคงจะไม่มีใครเริ่มต้นเสนียดชีสนี่อีกนะ เพราะฉันไม่อยากเครียดแบบนั้นอีกแล้วในชีวิตนี้